The Belgian Pride gaat voor de eerste keer in 24 jaar niet door. De parade met het bijbehorende feest, dat de holebi-gemeenschap in de kijker zet, zou dit jaar plaatsvinden op 24 mei. De organisatie heeft de keuze gemaakt om geen Pride te houden dit jaar nadat het bericht kwam dat massa-evenementen zeker tot eind augustus verboden zijn. De organisatie had de datum van de parade al eens verzet naar 22 augustus, maar dat blijkt nu ook niet door te mogen gaan.
De keuze om geen Pride festival te houden dit jaar komt hard aan bij veel jongeren. Veel van hen hebben die ene dag nodig om echt zichzelf te kunnen zijn. Niet iedereen wordt thuis geaccepteerd en sommigen hebben nood aan een plaats die staat voor acceptatie en geluk. Het was zondag 17 mei de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. Op die dag werd 30 jaar geleden homoseksualiteit door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) internationale lijst met ziekten gehaald.
Enkele jongeren getuigen over wat de Pride voor hen betekent en over het belang van een evenement dat de LGBTQIA+ gemeenschap in de kijker zet.
Ze krijgen ons niet klein
Voor de 16-jarige Alex die nog in de kast zit, komt deze beslissing hard aan. “Ik zou dit jaar voor de eerste keer naar de Pride gaan. Ik verheugde mij er enorm op omdat ik eindelijk één dag écht mezelf kon zijn. Ik heb mijn genderidentiteit en seksualiteit nog maar recentelijk leren accepteren en ik ben nog niet ‘out’ ben bij velen.” Alex vindt het dan ook extreem belangrijk dat er een evenement zoals The Belgian Pride bestaat. “De Pride toont aan dat iedereen geaccepteerd wordt zoals ze is. Het is ook een boodschap aan mensen die onze gemeenschap niet aanvaarden, namelijk dat ze ons niet klein krijgen en dat wij sterk zullen vechten voor het recht om ons zelf te zijn. Het zorgt ook voor een soort bewustzijnsgevoel in België dat er meer LGBTQIA+ mensen zijn dan dat men denkt.”
Veilige omgeving
Ook Evi vindt het een spijtige zaak dat de Pride niet doorgaat. Zij en vele anderen hebben een plaats nodig waar ze volledig zichzelf kunnen zijn zonder gevaar te lopen. “De Pride is een moment waarop je volledig jezelf kan zijn. Je weet dat je in een veilige omgeving bent waardoor je geen angsten hebt om jezelf even te laten gaan.” Evi begrijpt dat het niet anders kon dan geen Pride te houden dit jaar: “Ik begrijp volledig waarom, maar het is enorm jammer. Het is een evenement waar ik en mijn vrienden enorm naar uitkijken omdat je weet dat het daar veilig is om met een vlag te wapperen of eens gek te doen.”
“De Pride is één dag in het jaar waarop je jezelf kan zijn. Wat je geslacht, geaardheid of afkomst dan ook mag zijn.”
Mensen vrezen wat ze niet kennen
Het bestaan van The Belgian Pride is een must voor velen en ook voor de 24-jarige Rémy. Als lid van de LGBTQIA+ community voelt hij zich wel geaccepteerd in België en is hij vrij tevreden met waar we al staan, ook al hebben we nog een lange weg te gaan. “Ik denk dat mensen tot op een bepaald punt de gemeenschap steunen. Vooral LGB worden op dit moment gesteund: de lesbiennes, gays en biseksuelen. Wanneer we naar T gaan, de transgenders en transseksuelen, is dat een heel ander verhaal. Mensen vrezen wat ze niet kennen en doen er daarom ook rot tegen. Het is kwestie van jezelf een beetje te onderwijzen en je geest wat meer open te stellen voor zo’n dingen. Dat geldt voor zowel hetero’s als mensen binnen de holebi-gemeenschap. In het algemeen, als ik kijk naar de evolutie van de laatste 50 jaar, dan ben ik al blij met waar we nu staan, maar er is nog een hele lang weg te gaan voordat we echt inclusief zijn ten opzichte van de LGBTQIA+ gemeenschap. Ik denk bijvoorbeeld aan het stereotype waarbij iemand van de gemeenschap veel langer moet wachten alvorens hij bloed mag doneren. En zo zijn er veel kleine details die een groot verschil maken.”
Ik let minder op hoe ik mij gedraag
“Ik keek er superhard naar uit om dit jaar te gaan aangezien ik vorig jaar niet kon gaan. Ik heb wel veel begrip voor de moeilijke beslissing, we moeten op dit moment denken aan de volksgezondheid”, vertelt Emma die elk jaar naar de Pride probeert te gaan. “Pride betekent voor mij gelijkheid van alle geaardheden, eens goed feesten en gewoon blij zijn om als gelijke behandeld te worden. Dit door mensen uit de LGBTQIA+ community maar door mensen die ons steunen en respect hebben voor ons, terwijl ze zelf niet LGTBQIA+ zijn. Het feit dat er zo’n evenement bestaat is gewoon zalig en zolang er ongelijkheid heerst, moet dat er gewoon blijven bestaan.” Emma vindt ook dat ze zich minder van dingen aantrekt op de Pride. “Meer mezelf zijn is voor mij niet het juiste woord, want ik trek mij sowieso al niet snel iets aan. Ik kleed me hoe ik wil en knip mijn haar zo kort als ik wil enzovoort. Ik merk wel dat ik, al dan niet onbewust, veel minder let op hoe ik mij gedraag. Ik ben veel uitgesprokener en let minder op wat ik wel of niet zeg. Niet omdat ik dat in het echte leven niet ‘mag’, maar gewoon uit schrik van andere mensen hun reactie.”
België staat op de tweede plaats in de Rainbow Index Europe van ILGA-Europe. Dat is een index die toont hoe Europese landen scoren op vlak van gelijkheid voor mensen uit LGBTQIA+ gemeenschap. België scoort redelijk goed, maar volgens de jongeren is er wel nog wat werk aan de winkel. Vandaar het belang van een evenement zoals de Pride.
Niet te treuren! Als alternatief voor The Belgian Pride Parade heeft de organisatie samen met Bob Reijnders een kleurrijke serie met portretten van mensen die naar de Pride gingen gaan, gemaakt. Om toch een beetje feest te vieren vraagt The Belgian Pride om op zaterdag 23 mei foto’s te plaatsen van jezelf op sociale media met de hashtag #WeCare. Hiermee kan de LGBTQIA+ gemeenschap toch een beetje gevierd worden.
Bekijk hier onze fotoreeks van de Pride in 2018.